خبرگزاری لنتا در مقاله‌ای تحت عنوان «ما به پیشروی ادامه خواهیم داد. طالبان افغانستان را تابع خود کرد. آنها چه موقع حمله به آسیای مرکزی را آغاز خواهند کرد؟» به قلم نیکیتا مندکوویچ می‌نویسد: طی دو سه ماهی که «طالبان» در افغانستان به قدرت رسیده است کشورهای همسایه افغانستان در آسیای مرکزی ظاهرا هنوز پی نبرده‌اند که آیا قادرند بدون کمک دیگران گروه‌های تروریستی افغانستان را مهار کنند یا نه.
قاچاق مواد مخدر که بعد از تغییر حکومت در افغانستان اصلا کاهش نیافته است همچنان مشکل بزرگی است و سیل آوارگانی که از طالبان فرار می‌کنند نیز تهدید بحران انسانی را برای کل آسیای مرکزی در بر دارد. راه حل این مشکلات را باید یافت و احتمالا توافقاتی در مذاکرات آتی با نمایندگان «طالبان» در مسکو به‌دست خواهد آمد.
در این مقاله به این موضوع پرداخته شده است که احتمال اینکه افغانستان به سکویی برای نفوذ تروریست‌ها به آسیای مرکزی تبدیل شود چقدر است و آیا روسیه می‌تواند مانع آن شود یا نه. نویسنده اظهارات ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی رسمی طالبان که با خبرگزاری لنتا مصاحبه کرده است، از جمله در خصوص روابط طالبان با روسیه و موضع طالبان نسبت به گروه‌های تروریستی را نقل قول می‌کند: «ما به جد با پدیده‌هایی نظیر داعش مبارزه می‌کنیم. ما فعالانه طرفداران این گروه را تحت تعقیب قرار می‌دهیم: اخیرا مخفیگاه آنها در استان ننگرهار را پیدا کردیم و اعضای آن را به اسارت درآوردیم. این گروه در سایر استان‌ها حضور ندارد. سرویس‌های اطلاعاتی و سایر دستگاه‌های ما کل کشور را کنترل می‌کنند و آن را تحت نظر دارند».
نویسنده سخنان مجاهد را رد می‌کند: «اما واقعیت‌ها خلاف این را می‌گویند: اوضاع فوق‌العاده خطرناک است. در اوایل اکتبر چند انفجار قوی در مناطق مرکزی افغانستان به وقوع پیوست. سپس تروریست‌ها به مسجد کابل و مدرسه دینی در استان خست حمله کردند. 8 اکتبر در مسجد شیعی سید آباد در استان قندوز انفجار رخ داد و 43 نفر کشته شدند. 15 اکتبر مسجدی در قندهار را منفجر کردند و تقریبا 50 نفر را کشتند. «داعش» مسئولیت اکثر این حملات را برعهده گرفت».
بر اساس آمار سازمان ملل متحد تعداد تروریست‌های خارجی حاضر در افغانستان به 8 تا 10 هزار نفر می‌رسد. ضمنا بسیاری از آنها در مناطق تحت کنترل طالبان فعالیت می‌کنند. 12 سازمان تروریستی، علاوه بر «طالبان» و داعش، در خاک افغانستان فعالیت دارند. خبرهای زیادی درباره همکاری «القاعده» با برخی از رهبران «طالبان»، از جمله سراج الدین حقانی، وزیر کشور دولت طالبان، وجود دارد. برخی از اعضای شناخته شده گروه [القاعده] که تحت تعقیب بین‌المللی بودند در سال‌های 2020 و 2021 حین نبرد برای طالبان کشته شده‌اند، نظیر: محمد حنیف، دولت تاجیکی و الرعوف.
نویسنده مقاله خود را اینگونه جمع بندی کرده است: در حال حاضر «طالبان» بر سر دوراهی قرار دارد. طالبان می‌تواند مسیر داعش در سوریه را در پیش بگیرد که حتما منجر به درگیری با کشورهای همسایه می‌شود یا اینکه شروع به ساخت کشور دینی بر اساس مدل عربستان سعودی کند. در این صورت طالبان مجبور خواهد بود که ارتباطاتش را با شرکای تروریست قدیمی خود قطع کند و بکوشد روابط صلح آمیزی را با همسایگان خود برقرار کند. فعلا چنین چیزی رخ نداده است و ادامه حضور تروریست‌های خارجی در خاک افغانستان ریسک خارج شدن اوضاع از کنترل را در بر دارد.
تروریست‌های «القاعده» یا «جماعت انصارالله» با ضد و خورد ممکن است باعث تحریک درگیری در مرز شوند تا بدین طریق مانع از توافق طالبان با همسایگان آن شوند و همچنان تنها متحدان طالبان باقی بمانند. همه اینها برای این است که آزادانه از همه امکانات قلمرو تحت حاکمیت [افغانستان] برای تدارک حملات تروریستی در کشورهای دیگر استفاده کنند.
بدون تردید نیروهای روسیه و سازمان پیمان امنیت جمعی می‌توانند از عهده اقدامات تحریک‌آمیز در مرز بر بیایند. تجربه بزرگ سوریه و برتری فنی نیروهای روسیه امکان از بین بردن هرگونه گروه متخاصم را به‌دست می‌دهد. اما این روند اوضاع امکان برقرار کردن روابط با دولت جدید افغانستان و مهمتر از آن برقراری صلح، حتی در سطح بسیار محدود آن را زیر سوال می‌برد.
نظر شما